رفقا دلاشونو برا آینه ها می سوزونن (رفیق ماکان و رفیق پنادار بیاین منطقی باشین و حرف های منو به خودتون نگیرین . من می خوام بگم که نه . نسوزونون . نه ، هنوز نه . زوده .
دلها مونو باید نگه داریم برا اون زمانی که هنوز نیومده . روابط دارن به قهقرا می رن و اون وقته که باید دل سوزوند . به خاطر بشریت دست نگه دارین .
خوب حالا اون موقع چه جوریه ؟ می گم :
یه قضیه ای هست که میگه تمام کوه ها و ارتفاعات دارن شسته میشن به دریاها . یعنی بعد از اینکه دوران کوه زایی و .. تموم شد ،اونا (یعنی کوه ها ) دارن شسته میشن به تو دریاها . یعنی بعد از یه چند تا میلیون سالی قراره که تمام کوه ها شسته شده باشن و تموم دره ها پر شده باشن . آره به همین سادگی . که البته این موضوع به بچه های زمین شناسی و محیط زیست مربوط میشه . حالا یه بابایی به اسم زبیک ( ۱۹۲۲ - ۱۹۸۴ ) اومد و گفت که روابط بشری هم یه همچین سرانجام دارن و تمامی روابط بشری هم دارن شسته میشن و به قهقرا می رن . آره همه روابط دارن به این سمت میرن که یه روزی شسته شن و به قهقرا رفته باشن .
خوب حالا ما دوجور آدم داریم . یکیشون که از اول تمامی تمهیدات اطفای حریق و عایق سازی و ایمن سازی و... رو انجام دادن که دیگه قلبشون نسوزه . خوش به حالشون . اما یه سری هم هستن (یعنی بقیه آدما ) که هنوز برچسب Extremely Flammable زیر قلبشون هست و کنده نشده . موضوع بحث ما اونان . اگه رفقامون که جزو این دسته دوم هست ( بچه ها قول دادین منطقی باشین و مسئله رو به خودتون نگیرین ) الان دلشونو برا آینه و شمعدون بسوزونن . اون روز که از خواب پاشن و ببینن که روابط بشری دارن از زیر زمین قهقرا بهشون دست تکون میدن ، می خوان چی رو بسوزونن ؟ پاشونو ؟؟
نه جدی می گم اون موقست که بر میگردین و به کف دستتون نگه می اندازین و می بینین که به جای یه قلب ،یه مشت خاکستر سرد مونده که حتی به درد پاشیدن تو رود گنگ تسه هم نمی خوره .
آره اون وقته که دلتون از ته دلتون می سوزه که دیگه چیزی برا سوزوندن ندارین (آخه بچه ها اگه یوخده درس آناتومی بخونین ،میبینین که پای آدم اصلا قابلیت آتش گیری نداره و غیر از قلب هیش چیز آدم به درد سوختن نمی خوره ) . اون وقته که شش هاتونو پر می کنینی ،یه نیگاه به بالا می ندازین (البته نمی دونم اون بالا دنبال چی می گردین ،همش همین پایینه ! ) بعد سرتونو میندازین پایین و حالا وقتشه که عضلات حنجره و شش و .. رو شل کنین تا یه آه از انتهای وجودتون بربخیزه . تازه یه آه سرد بی حرارت . اما حواستون نبوده که اون خاکستر با کوچکترین نسیمی تو هوا پخش میشه . تا حالاش دوتا چیزو از دست دادین . ۱ بی جا سوزوندن قلبتون ۲ خاکستر قلب بیجا سوختتون . خوب حالا یه رفیقی میاد و به این بی قلبی شما دل میسوزونه . و چه بسا که بعدش هم اون رفیقمون به همین سرنوشت دچار میشه و الخ ...
خوب تا اینجا شد چهار تا چیز . و اگه همین استداره (همون دور خودمون ) رو ادامه بدیم می بینیم که تمام ابنای بشر از بین رفتن . و دیگه هیش کسی باقی نمونده . پس به خاطر یه سهل انگاری بچه گانه شما بشریت نابود می شه و از بین میره . و این خیلی بده . پس دلهای نسوختتونو برای اون موقع نگه دارین . من اصلا بد بین نیستم ها این موضوع زبیک یه چیز اثبات شده و کاملا علمیه و ربطی به خوش بینی و بد بینی نداره و همچنین به این موضوع که میگن که قراره دنیا رو گه برداره و اون وقت امام زمان .....
آره پس باید صبر کنیم برا اون موقع
ممنون که وبلاگ منو بی خیال شدی و مطالب خودتو می نویسی